نوشیدن حجم زیادی از آب یکی از الزامات دوچرخه سواری است.هر کالری گرمایی که تولید می کنید ،باید با بخار شدن آب از سطح پوست شما پایین بیاید(مثل رادیاتور اتوموبیل)در نتیجه میزان بسیار زیادی آب برای جایگزینی نیاز دارید.دوچرخه سواری در آب و هوای گرم و خشک یا در ارتفاع برای هر یک ساعت ، نیاز به حدود یک لیتر آب دارد.از دست دادن حتی 1 یا 2 درصد آب موجود در بدن باعث مختل شدن فعالیت دوچرخه سواری تان به میزان 5 تا 15 درصد خواهد شد، بنابراین شما باید از 15 دقیقه پس از آغاز رکاب زدن نوشیدن آب را شروع کنید.منتظر تشنه شدن نباشید چرا که اگر زمانی احساس تشنگی کردید،بدانید که بدنتان دچار کم آبی شده است و هیچ چیزی مانند کم آبی باعث اختلال عملکرد بدنی دوچرخه سواران نمی شود.برای اینکه بدانید آب کافی نوشیده اید یا نه؟راه دیگری هم است و آن اینکه هر دو تا سه ساعت باید یک بار ادرار تقریبا خالص دفع کنید و گرنه باید بیشتر آب بنوشید.یک راه مناسب در حین دوچرخه سواری ممتد، نوشیدن ترکیب اب و آب میوه به یک میزان، برای رساندن آب و انرژی خواهد بود.

در مسیر های دوچرخه سواری کوهستانی، به اجبار از آب چشمه ساران استفاده خواهید کرد ولی دقت کنید از سلامت چشمه اطمینان حاصل کرده و از قرص های تصویه آب استفاده کنید تا از احتمال بروز بیماری های مسری که از آب منتقل می شوند ، بکاهید.
نمک ها  یا الکترولیت ها
ترکیبات معدنی ذرات دارای بار الکتریکی هستند که داخل آب حل می شوند و در سیستم های الکتروشیمیایی مثل بدن انسان وجود دارد.اهمیت آنها در عملکرد رشته های عصبی و عضلانی و حفظ سطح اسیدی قلیایی سلول ها و بافتهای بدن بر همگان آشکار است.سدیم،پتاسیم و کلر از این دسته هستند.در تحقیقات جدید معلوم شده است که این الکترولیت ها در ورزش های شدید و همراه با تعرق از دست نمی روند بلکه به وسیله بافت های بدن جذب و حفظ می شوند ،بنابراین مصرف نمکهای حاوی سدیم برای دوچرخه سواران نیاز نیست بلکه حتی طی دوچرخه سواری های طولانی مدت با تعرق زیاد تجمع نمک در بدنتان پیش خواهد آمد و لزوم مصرف آب بیشتر را می طلبد.
اما مصرف پتاسیم موجود در بعضی از مواد غذایی به متعادل کردن این الکترولیت ها در بدن کمک می کند و شما با خیال راحت می توانید از میوه های حاوی پتاسیم بهره ببرید،به طور مثال،میوه های خشک(زردآلو و هلوی خشک شده)گوجه فرنگی،موز،انجیر،کشمش و خرما نوش جان کنید!

منبع: bicycling.blogfa.com